Na vele bergpassen en diverse landen besloot Kim in de zomer van ’25 met haar man en kinderen de vakantie door te brengen in Zuid-Zweden. In dit uitgebreide blog deelt…

Na geïnspireerd te zijn door het Mullerthal blog op Kidsindebergen besloot Kim met haar gezin zelf af te reizen naar het Luxemburgse Mullerthal. In dit uitgebreide blog deelt ze haar ervaringen, mooie foto’s en geeft ze tips voor een fijn verblijf in het Mullerthal.
Luxemburg. Ik had het nog nooit overwogen als reisbestemming. Maar steeds vaker als ik onze passie voor avontuur, bergen en reizen met jonge kinderen deelde met anderen, kwam daar die tip: ‘ken je het Mullerthal al?’. Deze regio ligt in het noordoosten van Luxemburg, tegen de Duitse grens, en wordt ook wel Klein Zwitserland genoemd. Die bijnaam gaf me het laatste zetje om op onderzoek uit te gaan (waaronder deze eerdere blog op kidsindebergen). Ik besloot al snel: ‘we gaan naar Luxemburg, lief!’
Met 3 zoontjes in de leeftijd van 2, 5 en 7 jaar rijden we met een volgeladen wagen naar camping Martbusch in Berdorf. We zullen een weekje doorbrengen in een van de 4 beschikbare glampingtenten (aanrader, mensen!), want sjouwen doen we al genoeg met 3 kinderen, en een tent en gerelateerde benodigdheden kan er qua mentale bandbreedte niet bij (voor mij dan hè, want ik heb helemaal niets tegen mensen die wel in een eigen tent verblijven, laat dat duidelijk zijn!).
Wij kiezen Berdorf als uitvalsbasis, in tegenstelling tot het eerdere reisverslag dat Larochette als verblijfplaats had. Deze twee stadjes liggen slechts 20 autominuten van elkaar vandaan, maar de standplaats bepaalt toch net even een andere selectie van wandelingen. En dus nog meer tips over deze prachtige regio, en dat is geen straf, want spoiler: het is hier écht fenomenaal!
Berdorf ligt in het noorden van het Mullerthal en grenst aan route 2 van de befaamde Mullerthal Trail. Deze 112km lange trail is verdeeld in drie op zichzelf staande wandellussen. Route 2 staat bekend als de ‘rotsen en kloven klassieker’. Je kunt het slechter treffen.
Camping Martbusch ligt net buiten het centrum van Berdorf, en pal naast de plaatselijke VVV, waar de medewerkers uitstekende (kindvriendelijke!) tips kunnen geven. Als we op onze eerste ochtend die bewuste VVV aandoen, heb ik een VVV-medewerker nog zelden zo resoluut horen zeggen welke route we echt, maar dan ook écht, op onze 1e dag in het Mullerthal moeten wandelen: ‘Route B2, die moet je hebben!’. Extra fijn dat deze direct vanuit camping Martbusch vertrekt, maar geloof me, anders wil je er ook even voor in de auto zitten (bij de VVV is een groot parkeerplaats). Route B2 is iets langer dan 4 km, en dat klinkt kort, maar het zijn allesbehalve vier vlakke kilometers. Alle indrukken die je van deze regio kan opdoen, zitten verpakt in deze ene route: grotten, loopbruggen, rotswanden, smalle spleten, uitzichtpunten en 101 verschillende tinten groen.



Ik kijk mijn man meermaals vol ongeloof aan. Wat is dit een magische plek. En dat op maar 3 en een half uur rijden vanuit Nijmegen. We zullen het nog vaak deze week tegen elkaar zeggen. Gewoon op maar 3 en een half uur … Afijn, je begrijpt het, we zijn vrijwel direct overdonderd door deze plek. Als je maar 1 dag in het Mullerthal zou hebben, loop je gewoonweg route B2 en je krijgt een prachtige indruk wat deze regio te bieden heeft. Als je terugkeert bij de VVV, kun je bij Bistro Martbusch heerlijk lunchen of borrelen alwaar ook een grote speeltuin is waar het kleine spul naar hartenlust kan spelen.



Op onze 2e dag strepen we braaf de must-do-highlights af in deze regio. De Schiessentumpel en Kallektuffquell zijn trekpleisters van het Mullerthal. Eerlijk is eerlijk, beide natuurverschijnselen zijn inderdaad erg mooi en hadden we niet willen missen. Een tip is om het plaatsje Mullerthal voorbij te rijden (want de meeste toeristen lopen vanuit daar naar de Schiessentumpel) en precies tussen de Schiessentumpel en de Kallektuffquell te parkeren (een openbare gratis parkeerplaats tref je direct aan de doorgaande weg). Als je niet te laat in de ochtend komt, kun je nog prima een parkeerplekje uitzoeken.
De wandelroutes naar beide highlights zijn de moeite waard, maar het gonst wel van de mensen die enkel en alleen, en dus kreunend en steunend want niet wandelfit, op de foto willen met deze pareltjes (dit geldt vooral voor de Schiessentumpel). Op de B2 was het lang niet zo druk gisteren. Desalniettemin, de wandelroutes en de Schiessentumpel en Kallektuffquell zijn oprecht de moeite waard. Wees mild voor elkaar en duik morgen het rustige bos weer in.




En dat is dus ook precies wat we de volgende dag doen. Al weten we ook wat andere highlights van deze regio in onze wandeling te verweven: het amfitheater ‘Breechkaul’ met daarnaast de grot ‘Huel Lee’, met dank aan de VVV voor ook ditmaal een goede suggestie. Op hun aanraden slaan we bij Hotel Perekop, net buiten Berdorf, af naar de parkeerplaats bij Huel Lee. Vanuit daar wandelen we zo naar het oude amfitheater en de grot, en waar de meeste mensen na het aanschouwen van dit moois, weer terugkeren naar de auto, begint ons avontuur daar pas. Wij lopen de heenweg van route E1 naar Echternach om vanuit daar de rechtstreekse bus terug naar hotel Perekop te nemen (mensen, het OV is gratis in Luxemburg!).
We hebben tijdens deze wandeling weer meermaals tegen elkaar gezegd hoe fascinerend de omgeving is. Rotswanden die langs de route opdoemen, rotsspleten waar je je tussendoor manoeuvreert (breed genoeg om niet claustrofobisch te worden), kleine beekjes waar we speels overheen stappen, klimpartijtjes tegen steile hellingen. En wat een rust wederom. Je komt zeker andere wandelaars tegen, maar je loopt allesbehalve in een cologne mensenmassa over de paden, wat gezien de magie van deze streek, niet ondenkbaar zou zijn.




De Nederlandse dame die we daags later bij de VVV zullen spreken, en die jaren geleden naar het Mullerthal verhuisde, zal daarentegen zeggen hoe veel populairder dit gebied pas heel recent is geworden. Na drukke vakantieweken zien ze zich genoodzaakt om met enkele vrijwilligers rommel te prikken langs de routes. Ik voel een tegenstrijdigheid: vertellen hoe mooi dit gebied is zodat andere natuurliefhebbers er ook van kunnen genieten, of dit verhaal niet tikken. Ik besluit het eerste. Zullen we dan met zijn allen ons best doen om onze rotzooi op te ruimen?
De volgende dag doen we een klein uitstapje naar het Vianden kasteel. We nemen de liftjestrap naar boven en wandelen vanaf daar naar het kasteel en zullen na het bezoek aan het kasteel teruglopen naar de parkeerplaats bij de liftjesstoel in het dal. De terugweg is een grindpad bezaaid met grote stenen en aangezien het alleen maar daalt, rennen de jongens hard voor ons uit naar beneden. Ik geef ze groot gelijk, de afgelopen dagen hebben we namelijk vaker geklommen dan gedaald. Het kasteel is prachtig, en absoluut de moeite waard om te bezoeken.
De dag erop gaat mijn man met de mountainbike het bos verkennen. Mountainbikes worden na reservering en op verzoek naar camping Martbusch gebracht, ideaal (zie hier voor meer info). Ik ga met de jongens naar het meer van Echternach. Daar is een prachtig avonturenspeeltuin waar ze uren spelen, maar helaas kan ik mijn belofte voor het trampolinepark bij de jeugdherberg niet waarmaken omdat deze dicht is (terwijl deze volgens de website open zou moeten zijn, dus een belletje vooraf kan geen kwaad). Als wij er eind april zijn, is het zwemgedeelte nog niet open, maar wat we zien vanachter het hek belooft veel goed. Kortom, is het warm, en wil je even een break van het wandelen, dan is een dagje bij het meer van Echternach zeker een aanrader.
Op onze laatste volle dag verkennen we een andere wandelroute. We parkeren bij de speeltuin in Rosport (en beloven onze kinderen heilig dat ze zich na de wandeling hier mogen uitleven) en beginnen aan route R7. De sfeer van deze route is anders dan wat we de afgelopen dagen hebben ervaren. Ook hier volop rotspartijen, maar ruiger, minder begaanbaar en af en toe afvragend of we nog wel op de route zitten.
Dat gevoel wordt ook versterkt omdat we helemaal niemand tegenkomen. Ik kijk weer dromerig naar mijn man en je kunt inmiddels wel raden wat ik hem zeg. Ongeveer halverwege de route, als we flink onze kuiten hebben beproefd, komen we uit op een lieflijk graspaadje met uitzicht op wijngaarden. Deze vergezichten hebben we deze week niet eerder gezien, en het toont ons de verscheidenheid van deze regio in volle glorie.
Het laatste stukje gaat over een rustig geasfalteerde weg, niets bijzonders, maar de kinderen weten dat de speeltuin nabij is en zetten de pas erin. Ook deze speeltuin is mooi ruim opgezet met avontuurlijke toestellen die onze jongens zeer kunnen waarderen. Er is geen drink- of eetgelegenheid in de buurt, dus zorg dat je zelf snacks, drinken en lunch naar eigen wens meeneemt.



We denken vaak – of laat ik het vooral even bij mezelf houden, ik denk vaak – dat verder, hoger en grootser beter is. Het Mullerthal op zo’n 3 en een half uur rijden vanuit Nijmegen – sorry, daar ga ik weer – bewijst het tegendeel. De bijnaam van deze regio – Klein Zwitserland – is absoluut op zijn plek. Je kunt met gemak een volle week doorbrengen in dit gebied. Waar wacht je nog op?
Wij verbleven op Camping Martbusch bij Berdorf. Naast glampingtenten (met 3 slaapkamers) zijn er ook mobile homes. Er is ook een restaurant met prachtige speeltuin. De camping ligt direct aan de wandelpaden, dus 5 sterren voor locatie. Er is echter geen zwembad. Andere aanraders als je kiest voor Berdorf als standplaats:
Tot slot, ik moet bekennen dat we zes dagen lang alleen maar de zon hebben gezien, dus ik heb niets van onderstaande bezienswaardigheden bezocht. Op basis van de flyers bij de VVV, zou ik deze plekken hebben aangedaan op een regendag, of als je een dagje even wat anders wil:
Vanaf Utrecht is het Camping Martbusch in het Mullerthal circa 346 kilometer, zo’n 4 uur rijden.
We hebben nog veel meer tips voor fijne vakanties in de bergen en ‘relatief’ dichtbij Nederland en België. Kijk hieronder voor meer inspiratie.
Wij zijn Kim en Frank en bergen zijn alles voor ons. We leerden elkaar in het begin van onze relatie kennen door op avontuur te gaan in de Alpen, woonden samen drie jaar in de Rocky Mountains en nemen onze 3 zoons (3, 6, 8 jaar) wanneer maar kan mee op avonturen in de bergen. Het buitenleven, actief bezig zijn en samen tochten volbrengen in de buitenlucht, is wat ons altijd weer terugbrengt naar een vakantie in de bergen.

Dit blog is een gastbijdrage. Ook kunnen in dit blog affiliate links staan. Boek je via zo’n link, dan betaal jij niks extra maar ontvangen wij een kleine vergoeding. Hiermee hopen we je in de toekomst bergen reisinspiratie te kunnen blijven geven. Veel dank dus als je een boeking maakt via zo’n link!